Hakkımda

Fotoğrafım
İstanbul
Tesadüfen yazdığım bir bölümde okumaya başladıktan sonra hayatımın değiştiğinin farkındayım.Hala yüzme bilmiyorum ve mesleğimi sevmiyorum.Daha ilk seneden okulumu uzatmayı başardım ve bundan rahatsızlık duymuyorum.İstanbula aşığım.Fransızcayı da her zaman seksi buldum.

26 Eylül 2011 Pazartesi

Öyleyken Böyle.

-Yeni eğitim öğretim hayatına merhaba demişken aslında geçen sene yaşadığım zorlukları yalnızlığı can sıkıntısı peşimi bırakır zannetmiştim. Ama fazlasıyla yanıldığımı gördüm.. Neyse ..
-8 Eylülde İstanbul'a adımı atar atmaz özlediğim insanların yanına koştum. Beraber günlerce vakit geçirmenin yanında eğlenmeyi,gülüp söylemeyi,ağlamayı ihmal etmedik.Uzun bir aradan sonra kız kıza eğlenmenin bize ne kadar iyi geldiğini ve istediğimiz zaman aslında neler yapabildiğimizi aynı zamanda bize gülmenin ne kadar yakıştığını farkettik.
-Okulla ilgili problemler gitgide büyüdü.. Sabahtan akşama kadar uğraşmak zorunda kalsam da canıma tak etsede hallettiğim an üzerimden büyük bir yük kalktığını itiraf etmem gerek.Erzincanda yaşamaya başladığım problemleri yanımda olan insanlarla atlattım ve ne kadar şanslı olduğumu anlamam için böyle problem yaşamış olmamayı dilerdim ama rahata kavuşmak ayrı bir duygu.
-Ne kadar bazı gerçeklerden kaçarsam kaçayım illa ki yüzleşmek zorunda olduğum herşeye katlanabiliyorum artık. Eskisi kadar yıpratmadığını bu durumlara alışmış olduğumı görsemde yine de can sıkıcı olduğunu söyleyebilirim.Yeni insanlarla tanışıp yeni hayatlara dahil olmak güzel ama yorucu. İstediğim şeyin artık düzenli bir hayat olduğunu biliyorum.Bunun için çabalayıp çabalamadığımı tam olarak bilmesemde ne istediğimi artık iyi biliyorum..
-Eski dostlar özlenebiliyor.. Aradan aylar geçsede yine de seninle olabilecek insanların varlığından emin olmak ve hayallerinde onlarada yer vermek güzel. O yüzden başta yerlivodkavişne ve diğerleri.. İyi ki varsınız.
-Hayatında olmasından zevk aldığın insanlarla yeni yerler keşfetmenin güzelliğini tatmış bulunmaktayım uzun süre sonra. 
bkz.Çorlulu Ali Paşa Medresesi,Rumeli Kavağı ..
-Tuttuğun takıma destek olmak,gurur duymak ya da içinde yarattığı duygunun güzelliği anlatılmaz ama mutluluğuna mutluluk kattığı kesin. 
-Kendinle ilgili olayların senin elinde olmayan şekilde ilerlemesi ya da istemediğin sonuçlar doğurması can sıksada bir süre sonra umursamadığını görüyorsun.
-Hiç bilmediğin,görmediğin,tanımadığın insanların sana karşı iyi duygular beslediğini bilmek kendini iyi hissetmene neden olabiliyor.
-Bazen hiç kimsenin telefonları açmayarak kendi başına kalmak isteyebiliyorsun.
Yada
-180km hızla giden bir arabada hem korkuyu hem heyecanı yaşayıp hem de en sevdiğin şarkılardan birine eşlik edebiliyorsun.
-Yaşadığın,yaptığın hiçbir şeyden pişmanlık duymayarak hayatın sana aslında bi taraflarıyla gülüyor olmasını kabul edeibliyorsun.
-Tırnaklarına gizlice farklı farklı renk renk ojeler sürüp bulunduğun mağazadan kaçabiliyorsun.
-Koskocaman bir yük gemisi görüp nasıl batmıyo be bu ?! diye tepki verebiliyorsun.
-Hiç tanımadığın insanlarla bir sene aynı odada kalma fikri hoşuna gitmeyebiliyor.
-Çamaşır makinesinin düzgün çalışıp çalışmadığını test etmek için başında dakikalarca dikilip o dönen zımbırtıyı takip etmek zorunda kalabiliyorsun.
-Elma aromalı nargile bir anda vazgeçilmeniz olabiliyor.
-İnsanların kendilerince etraftakileri kandırdığını zannetmesini gülerek seyredebiliyorsun.
-Peşpeşe 10+ defa aynı şarkıyı dinleyip,her dinlediğinde aynı zevki yaşayabiliyorsun.
-Yine Yazı Bekleriz dinlediğimde ise gözlerimin dolmasına artık tebessüm edebiliyorum .. 
Hiç beklemediğim bir anda hayatıma giren insanları,yaşadığım an'ları,bi kaç metrekarelik odamı,kremalı mantar soslu makarnayı,kent switch'i,istanbul'u seviyorum.
Bir de 8.30da olan dersim umurumda bile değil.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder